ΠΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΜΙΣΘΩΣΗ ΚΑΙ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Η ΑΠΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΧΡΕΩΣΗ
Είναι σε πολλούς γνωστό, ότι από τον Νοέμβριο του 2006, υπάρχει απόφαση για την ενοικίαση ταινιών, κλπ., που μας υποχρεώνει να εκδίδουμε την απόδειξη παροχής υπηρεσιών, κατά τον δανεισμό της ταινίας. Συμφωνήθηκε επίσης, τυχόν επί πλέον χρεώσεις (καθυστέρηση, κλπ.), να εκδίδεται μετά την επιστροφή της ταινίας. Η πρόταση αυτή έγινε αποδεκτή από τον κλάδο μας, προκειμένου, να μην μπει το περιβόητο «βιβλίο εισερχομένων και εξερχομένων ταινιών», που απλά μας οδηγούσε σε κλείσιμο των καταστημάτων μας, την επόμενη ημέρα. Για να φτάσουμε σε αυτόν τον συμβιβασμό, δεκάδες συνάδελφοί μας, διαδήλωναν έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, μέχρι να μας δεχτεί ο τότε Υπουργός. Όμως με την πάροδο του χρόνου και κάτω από τις σημερινές οικονομικές καταστάσεις, έχουμε πολλά περιστατικά, που το ΣΔΟΕ γράφει συνεχώς «παραβάσεις», όχι για φοροδιαφυγή, αλλά για «ερμηνεία» του Νόμου, δηλαδή για «τυπικές» παραβάσεις, π.χ. για τον χρόνο που εκδόθηκε η ΑΠΥ, για την επί πλέον χρέωση, μετά την επιστροφή των ταινιών. Μεγάλο πρόβλημα, η απαίτηση του Νόμου, να εκδίδουμε απόδειξη επί πιστώσει, όταν ένας πελάτης επιστρέφει ένα dvd και αρνείται να το πληρώσει ή δηλώνει αναρμόδιος (π.χ. δεν έπαιζε, δεν έχω τώρα χρήματα, θα περάσει να πληρώσει ο μπαμπάς μου, τι καλύτερη τιμή θα μου κάνετε, δεν ξέρω, δεν είναι δικό μου, είναι του κουμπάρου μου, είναι χαλασμένο γιατί να το πληρώσω, κλπ., κλπ.). Σύμφωνα με τον κώδικα, θα πρέπει την ώρα αυτής της προβληματικής, αβέβαιης και προσωρινής επιστροφής ενός dvd, να εκδοθεί ΑΠΥ με το θεωρητικό ποσόν, να πληρώσουμε το ΦΠΑ και να περαστεί στα έσοδα της επιχείρησης, το ανύπαρκτο αυτό «έσοδο». Μας λένε λοιπόν, να πάμε στα δικαστήρια τον πελάτη (για το 1,50 ή τα 3,80 ευρώ) και όταν υπάρξει τελεσίδικη δικαστική απόφαση (δηλαδή εφετείο), τότε να το περάσουμε το ποσόν, στις επισφαλείς απαιτήσεις. Και αυτή την απόδειξη επί πιστώσει, θα πρέπει να την αποφασίσει και να την εκδώσει εκείνη την στιγμή η επιχείρηση, πριν δηλαδή κάνει έλεγχο στο προϊόν, αν είναι χαλασμένο, πριν κάνει συμφωνία με τον πελάτη, πριν ο υπάλληλος ρωτήσει και πάρει την άδεια, του επιχειρηματία, κλπ.. Φυσικά, μην πάρουμε την περίπτωση διακοπής ρεύματος, γιατί θα τρελαθούμε. Αποτέλεσμα, ο ένας βιντεολεσχιάρχης, για να είναι «νόμιμος», δεν παραλαμβάνει καθόλου το προϊόν, ο άλλος το παραλαμβάνει και σβήνει και το υπόλοιπο ή διαγράφει οριστικά τον πελάτη και ο τελευταίος παραλαμβάνει το προϊόν, χαμογελάει στο παιδί και περιμένει το πατέρα του, να έλθει να πληρώσει το υπόλοιπο ή ένα μέρος αυτού και να εκδώσει την σχετική απόδειξη. Και όλα αυτά, πρέπει να τα αποφασίσει σε λίγα δευτερόλεπτα, η υπάλληλος του βίντεο κλαμπ, συνήθως νεαρά εργαζόμενη 22-25 ετών. Σύμφωνα λοιπόν με τον ΚΦΣ, όλοι αυτοί, που παρέλαβαν τα περιουσιακά τους στοιχεία, για να μην τα χάσουν εντελώς, είναι παράνομοι και φοροφυγάδες !! Να εκδίδεται ΑΠΥ κατά την ενοικίαση της ταινίας, με την βασική τιμή ενοικίασης και για τυχούσα πρόσθετη χρέωση, να εκδίδεται απόδειξη παροχής υπηρεσιών, με την ένδειξη «συμπληρωματική χρέωση», μόνο όταν και όποτε αυτή οριστικοποιείται και πληρώνεται από τον πελάτη μας. Συναδελφικά, Ανδρέας Κονταράκης Ιδιοκτήτης video clubs Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής ΑΣΒΕ |