ΔΗΛΩΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΓΣΕΒΕΕ, κ. Νίκου Σκορίνη
ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ADMIN   8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 

Τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση δεν είναι ούτε δίκαια, ούτε αποτελεσματικά. Διότι καλούνται και οι πολίτες με εισόδημα 500€ - 700€ να πληρώσουν τις παθογένειες του ελληνικού κράτους που πρωτίστως γέννησαν οι πολιτικές - άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο -των κυβερνήσεων.

Δεν είναι δίκαια διότι η επιχειρούμενη εξυγίανση της δημοσιονομικής κρίσης δηλώνει με τον πιο σαφή τρόπο την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να μεταφέρει το κόστος της εξυγίανσης μόνο στην πραγματική οικονομία. Πιο συγκεκριμένα στο δίλημμα ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας ή βιωσιμότητα του τραπεζικού και κερδοσκοπικού κεφαλαίου η κυβέρνηση – όπως όλες οι κυβερνήσεις εδώ και πολλά χρόνια – επέλεξε το δεύτερο.

Δεν είναι αποτελεσματικά διότι έχουν δύο διαδοχικούς αποδέκτες. Ο πρώτος από αυτούς είναι οι ισχυροί «εταίροι μας» – Γερμανία, Γαλλία – και ο δεύτερος οι περιώνυμες αγορές. Στο βαθμό όμως που παραδέχεται και είναι δημόσια γνωστό ότι η συμπεριφορά των πρώτων θα εξαρτηθεί από τη στάση και τις αντιδράσεις των δεύτερων, η αναποτελεσματικότητα των μέτρων γίνεται ουσιαστικά παραδεκτή και από την ίδια την κυβέρνηση.

Η επιχειρούμενη δημοσιονομική εξυγίανση πέρα από τη δημοσιότητα και το θόρυβο που έχει προκαλέσει φαίνεται ότι δεν έχει καμία σοβαρή, από οικονομική άποψη, αναπτυξιακή στόχευση. Αντίθετα, θα ενισχύσει περαιτέρω το αίσθημα αδικίας στους Έλληνες πολίτες και θα επιταχύνει τη μετεξέλιξη της οικονομικής κρίσης σε μια σειρά άναρχων και επικίνδυνων κοινωνικών εκρήξεων.

Η ύφεση θα είναι μακροχρόνια και βαθύτερη. Η ανάπτυξη θα «κατρακυλήσει» κατά πάσα πιθανότητα κάτω από το -2% το 2010, η ανεργία θα αυξηθεί κατακόρυφα, χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα αφανιστούν , όπως και χιλιάδες θα είναι οι οικογένειες που θα χάσουν τον ύπνο τους. Και είναι θλιβερό οι νέοι πολίτες να έρχονται αντιμέτωποι με ερωτήματα όπως: να κάνει κανείς παιδιά, να παντρευτεί, να ζει ή να μη ζει; Έτσι όμως θα οδηγηθεί η ελληνική κοινωνία σε μια παρακμιακή κατάσταση με ανυπολόγιστες συνέπειες, πολύ πιο οδυνηρές για την ίδια χώρα.

Αν τα δικά μας λάθη έδωσαν «γήπεδο» στους διάφορους «οίκους» και Ευρωπαίους πολιτικούς να «παίζουν μπάλα» στην περιοχή μας, η απάντηση που οφείλουμε δεν είναι υποταγή. Αν είμαστε το «κακό παιδί» της Ευρώπης που εξοργίζει τους «εταίρους» μας, ας μη μεταλλαχτούμε σε ένα ευτελές προιόν στυλ «yes man», που θα χλευάζεται εντός και εκτός των τειχών.

Η Κυβέρνηση έπρεπε να αντιμετωπίσει τις πιέσεις πρωτίστως πολιτικά και τα όποια αναγκαία μέτρα, να είχαν παρθεί πιο έγκαιρα και να ήταν άλλης «υφής».
Να εκλιπαρούμε όσους μας απομυζούν για μια καλή κουβέντα, αντί να τους πιέσουμε να αναλάβουν και εκείνοι τις ευθύνες τους για την Ευρώπη που έφτιαξαν και τα «ρήγματα» που της προκάλεσαν με κίνδυνο να βυθιστεί, πάει πολύ.

Δεν είμαστε σε πόλεμο. Είμαστε χειρότερα ακόμα. Κάτω από μια αδίστακτη κατοχή, όπου οι διάφοροι αγάδες δεν μας σφάζουν, αλλά μας γδέρνουν. Αλήθεια, που πήγε η πολυδιαφημισμένη αγορά των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων καταναλωτών;
Φυσικά στα κελάρια πλουτισμού οικονομικών οίκων και τραπεζών.
Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί (δυστυχώς όχι ηγέτες) βυθίστηκαν στην αναξιοπιστία τους, παραχωρώντας την πολιτική τους εξουσία στην οικονομική εξουσία.

Οι στόχοι της Λισσαβόνας για μια Ευρώπη το 2010 πιο ανταγωνιστική, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, κατέληξε ένα άσχημο παραμύθι.
Δεν είναι να καμαρώνει κανείς την Ελλάδα του σήμερα, αλλά το ίδιο ισχύει και για την Ε.Ε. Μια Ευρώπη που δεν διαθέτει οικονομική και κοινωνική συνοχή θα καταρρεύσει από τους ανταγωνιστές της. Όχι στο μακρινό μέλλον και ίσως πιο γρήγορα από τους λαούς της.

Η ευημερία και όχι η μιζέρια των λαών είναι αυτή που σταθεροποιεί την εξέλιξη των πραγμάτων.
Η Κυβέρνηση οφείλει άμεσα, το ίδιο συγκεκριμένα με τα μέτρα αυστηρής λιτότητας που επέβαλε, να δρομολογήσει και μέτρα για μια πραγματική αναπτυξιακή διαδικασία για τους πολλούς και όχι τους ολίγους όπως έγινε τα τελευταία 10 χρόνια.
Με σχέδιο, όραμα και τόλμη. Διαφορετικά η γενικευμένη εξέγερση, την οποία κανείς δεν θα μπορεί να τιθασεύσει, δεν θα είναι και πολύ μακριά.